Avonturen in Beijing

Toen we aankwamen in Beijing hebben we onszelf maar verwend en hebben we bij de Starbucks ontbeten. Omdat er binnen een half uur een gigantische rij bij de metro stond, hebben we maar een taxi genomen naar het centrum en zijn we op zoek gegaan naar ons hostel. Dit was niet zo heel moeilijk, aangezien het recht tegenover het centraal station was, midden in het centrum, ideaal. Die dag hebben we verder heel weinig gedaan omdat we erg lam waren. Ook was het minstens 35 graden en is het nu regen seizoen in China, dus is het (mede door de smog) ook vreselijk benauwd, maar daar moesten we maar snel aan wennen want dat blijft het waarschijnlijk nog wel even. 's Middags zijn we een beetje rond gaan wandelen en hebben door alle gigantische shopping malls gewandeld, omdat het daar lekker koel was. 's Avonds zijn we op zoek gegaan naar een leuk eettentje die we op Tripadvisor (app) hadden gevonden, maar konden hem uiteindelijk niet vinden en waren bij een klein noodle tentje uitgekomen, was nog best lekker! Tijdens deze wandeling kwamen we langs een heel ander deel van Beijing, wat meer buiten het centrum in kleine straatjes waar mensen op straat aan het barbecuen waren en bordspelletjes speelden, erg leuk om te zien. De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen en wisten we niet goed wat we moesten doen, dus zijn we midden in het centrum naar een heel groot park gewandeld, het Beihai Park. Hier kon je een berg op klimmen waar een tempeltje opstond en hebben we verder vooral rondgewandeld. Toen zijn we toen we het park uitgingen in een wijk met "Hutongs" (steegjes) terechtgekomen. Die kun je door heel Beijing vinden, maar dit was een heel toeristisch gedeelte, steegjes met allemaal mooie bomen, lampionnetjes, winkeltjes en eettentjes. Hier hebben we een tijd rondgewandeld, erg leuk. Maar omdat we de kleine chinese tentjes nog niet echt aandurfden zijn we uiteindelijk naar een Pizzahut gegaan, ook heel lekker! (Op elke hoek zit trouwens wel een KFC, McDonalds of Pizzahut, die vertrouwde eettentjes zijn soms wel erg verleidelijk).
De volgende dag zijn we naar het Summer Palace gegaan, wat vooral een heeeel groot park was, met wat tempels en een heel groot meer. Hier hebben we wat rondgestruind, was wel mooi, maar heel jammer dat het overal stikt van de toeristen, zodat je maar amper goed kunt lopen. Ook is het natuurlijk super warm, waardoor de drukte helemaal vervelend wordt. Natuurlijk was het wel mooi om te zien en hebben we er een groot deel van de dag doorgebracht. Heel apart is dat je hier als "blanke" of "westerling" of "Europeaan", hoe je het ook wil noemen, je al snel een beroemdheid voelt. Aangezien op deze bezienswaardigheden vooral Chinese toeristen rondlopen, zijn er veel mensen die niet uit een stad komen en nog nooit iets anders dan een Chinees gezien hebben. Ook in de media wordt alles uit andere landen weggelaten, dat is bij ons wel iets anders. Wat je dus krijgt, is dat mensen naar je wijzen, je nakijken en met je op de foto willen.. Heeel erg raar. Ik wilde even lekker ergens zitten en wat drinken, in de 5 minuten dat ik daar zat hebben 3 mensen op een afstandje een foto van hun kind genomen, met mij op de achtergrond , stiekem, zonder te vragen. Even rustig zitten en van het mooie meer genieten was er dus niet bij..
Rond half 4 hebben Daan en ik ons opgesplitst en ben ik met de metro naar Maliandao gegaan, de bekende theestraat van Beijing. Meteen wanneer je uit de metro kwam, liep je een straat in met allemaal theewinkeltjes. Ik had op internet gelezen over een hele grote winkel vol met tentjes die ik ben gaan zoeken. Die vond ik al snel, het zag er uit als een winkelcentrum, maar dan vier verdiepingen met alléén maar thee en dingen die met thee te maken hadden. Ik heb een beetje rondgewandeld, er was bijna niemand, naast de winkeleigenaren. Uiteindelijk kwam ik bij een winkeltje waar ik meteen erg vriendelijk toegelachen werd, dus daar ben ik naar binnen gegaan en mocht meteen thee komen proeven. Het was een hele vriendelijke jonge mevrouw, die verrassend genoeg een klein beetje engels kon en me van alles probeerde te vertellen over de verschillende Chinese thee's. Ze spoorde ook totaal niet aan om dingen te kopen, verbaasde me heel erg, maar ze kletste gewoon en bleef maar thee inschenken, ik mocht alles proeven. Ze had in deze winkel alleen donkere thee, dus toen ik vroeg naar groene thee bracht ze me naar beneden waar een andere winkel van haar was. Hier zijn we weer gaan zitten en mocht ik groene thee en Oolong thee proberen. Al snel kwam er een vriendin van haar binnen die heel goed engels kon en mij ook van alles begon te vertellen over thee. Vervolgens kwam er nog een vriend binnen en daarna nog meer. Uiteindelijk zaten we met een groepje thee te drinken en te kletsen. Als je kopje bijna leeg was werd er al weer nieuwe ingeschonken en uiteindelijk kreeg ik heerlijke druiven en typische chinese "theesnoepjes" aangeboden. Zo hebben we thee geproefd tot na sluitingstijd en was heel het gebouw al leeg en donker. Natuurlijk heb ik uiteindelijk mijn tas volgeladen met thee voor thuis, want wat is Chinese thee toch lekker! Alle soorten thee die we in Nederland hebben komen niet eens in de buurt en smaken allemaal chemisch, vergeleken met de thee die ik geproefd heb, zo natuurlijk! Ik ben helemaal verkocht, maar oke, genoeg over thee. We zijn met z'n allen naar buiten gelopen en ze hebben me de weg naar de metro gewezen, bleven maar zeggen dat als ik weer in Beijing was dat ik langs moest komen.. wat een lieve mensen. Op weg naar het hostel was ik bij een metrostation uitgestapt, waarvan ik dacht dat ik de rest wel kon lopen, maar dan moet je natuurlijk wel de goede kant op lopen.. Dat mislukte en ik kwam uit in een gezellige straat met allemaal straatmuzikanten en heb een heeerlijk bakkertje gevonden waar ik avondeten gekocht had. Zo heb ik nog een beetje verdwaald rondgewandeld. Dat is wel heel leuk aan goedkope metro: je kunt gewoon ergens uitstappen, lekker verdwalen en bij een volgend station weer instappen. De metrolijnen zelf waren super duidelijk dus uiteindelijk kun je makkelijk bij je bestemming komen. Daan was deze avond/nacht met een Amerikaan die we in Mongolië hadden ontmoet bier gaan drinken en ik ben op tijd maar bed gegaan, want ik ging de volgende dag om half 7 al naar de Chinese muur. Ik had via het hostel een tour geboekt, waarbij ik met een klein groepje naar Mutianyu ging, vanuit daar konden we de muur beklimmen. Ik werd als eerste opgehaald door onze "Engels sprekende" gids, die amper engels sprak. Vervolgens zijn we mensen op gaan halen in allemaal hele chique hotels, dus ik schrok een beetje, dacht dat het alleen maar saaie rijke stelletjes waren, haha, was helemaal niet waar. Onderweg naar Mutianyu zijn we naar een "Jade" fabriek/museum geweest, ik weet nog steeds niet precies wat het Nederlandse woord is, maar het is een mineraalsteen uit China waar ze allemaal mooie beelden en sieraden van maken, was erg mooi om te zien. Daarna zouden we naar de "Ming Tombs" gaan, beetje jammer, want daar gingen we niet heen, we bewandelden alleen een pad met wat beelden.. Hier ben ik een beetje in gesprek geraakt met de mensen van het groepje, wat erg gezellig was. Ze spraken allemaal engels en kwamen uit India, Letland, Colombia, Italie en New York, echt multiculti dus. Vooral met de vrouw uit Letland, die ook alleen was en veel op zakenreizen ging, heb ik veel gepraat over reizen, erg gezellig. Uiteindelijk kwamen we in Mutianyu aan en mochten we een kaartje kopen voor de kabelbaan, niemand was verteld dat dat de bedoeling was.. Ik dacht dat we ook gewoon konden lopen, maar de gids zei dat dat veel te lang duurde, blablabla, en dan ik dan de lunch mis. Uiteindelijk is iedereen met de kabelbaan gegaan en ben ik met de lange stijle trap de berg op gegaan. Binnen 15 minuten was ik boven, en wat een mooie wandeling. Ik was erg blij dat ik niet naar de gids had geluisterd. Eenmaal boven loop je eigenlijk via de muur over de bergen heen en heb je overal om je heen een gigantisch mooi uitzicht waarbij je de muur voor je uit uit ziet slingeren. Echt super mooi. Ik heb boven volop tijd gehad om over de muur te wandelen en was uiteindelijk als eerste van de groep weer beneden voor de lunch. De lunch was ook erg lekker en een keer typisch Chinees! We zaten aan een ronde tafel, waar een draaischijf op lag waar allemaal verschillende gerechten op gezet werden die we op konden scheppen. Er was rijst, gewokte groente, aardappel en gefrituurde kipreepjes allemaal in lekkere zoete sausjes. Op de weg terug zijn we nog langs een theehuis geweest en hebben we weer thee mogen proeven, mmmmm! Hier werd alleen wél alles gigantisch aangesmeerd en werden we bijna gedwongen om te kopen, maar lekker was het wel. Vervolgens terug naar het hostel en nog even lekker gepoold.
De volgende dag was onze laatste dag in Beijing en zijn we naar Tian' anmen Square (grootste plein van heel de wereld) en Forbidden City gegaan. Weer twee hele bekende bezienswaardigheden van Beijing en ik moet eerlijk bekennen dat ik er maar weinig aan vond. Het plein was gewoon... Lelijk eigenlijk, alleen heel groot waardoor je eerst heel ver moest lopen om bij Forbidden City te komen. Ook dat was erg groot en opzich wel mooi, alleen kon je nergens in de gebouwen, alleen buiten rondlopen, wat niet heel interessant was. Daarnaast was het natuurlijk ook weer gigantisch druk, we hebben een beetje het verkeerde seizoen uitgekozen om Beijing te bezoeken, helaas! We zijn snel weer weggegaan en hebben heerlijk geluncht bij een pizzarestaurant in een heel groot winkelcentrum, hebben daar nog even rondgewandeld en zijn wat gaan chillen in het hostel. 's Avonds hadden we afgesproken met onze Amerikaanse vriend die we in Mongolië hadden ontmoet, Parthe, heette hij. Hij woont in Beijing en vroeg of we kwamen eten bij zijn favoriete burgertent. Tuurlijk willen wij dat! De eigenaar van dit restaurantje was een Engelsman en dit was blijkbaar een vaste ontmoetingsplek voor de "buitenlanders" in Beijing. Iedereen sprak er engels en kende elkaar. We hebben uiteindelijk heel de avond met Parthe en de eigenaar zitten kletsen, bier gedronken en heerlijk gegeten, erg gezellig! Ze hebben ons veel kunnen vertellen over de manier van leven en de mensen in China en hebben ons verteld waar we in Hong Kong allemaal heen moesten. Ook kregen we nog zelfgemaakte caramelvodka aangeboden van de eigenaar, heeeel lekker, en zijn we uiteindelijk met de taxi weer naar het hostel gegaan.
De volgende dag.... Op naar Chengdu!